Wetenschappers van de Universiteit van Cambridge en het Pirbright Institute hebben belangrijke veranderingen in SARS-CoV-2 geïdentificeerd die het virus pathogeen maakten voor mensen. Hun onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift PLOS Biology.
Het ontdekte dat de genetische aanpassingen waardoor het virus van vleermuizen op mensen kon overgaan, vergelijkbaar waren met die welke de SARS-uitbraak in 2003 veroorzaakten. Volgens wetenschappers suggereert deze conclusie het bestaan van een algemeen mechanisme waardoor deze familie van virussen muteert om van dier naar mens te gaan.
Experts vergeleken SARS-CoV-2 en het RaTG13-virus, 96 procent vergelijkbaar. Ze verwisselden de regio's van het S-eiwit (spike-eiwit), dat verantwoordelijk is voor de binding van het virus aan menselijke celreceptoren ACE2.
Het bleek dat SARS-CoV-2-spikes met RaTG13-regio's niet effectief aan ACE2 kunnen binden, terwijl RaTG13-spikes met SARS-CoV-2-regio's dergelijke problemen niet hadden.
Volgens wetenschappers geven de resultaten van het onderzoek aan dat er zich historisch veranderingen in het S-eiwit SARS-CoV-2 hebben voorgedaan, die mogelijk een sleutelrol hebben gespeeld bij het doorbreken van het virus door de soortbarrière.
