De ijskappen van de Noord- en Zuidpool van de aarde staan in wisselwerking met elkaar, groeien en smelten synchroon. Dit patroon werd gevonden door onderzoekers van de Canadese McGill University, wiens wetenschappelijke werk werd gepubliceerd in het tijdschrift Nature.
Wetenschappers hebben de geschiedenis van de interactie van de Arctische en Antarctische gletsjers gevolgd, die ongeveer 40 duizend jaar teruggaat, en hebben monsters van sedimentair gesteente, ijskernen, archieven en andere informatie bestudeerd. Als resultaat werd een computermodel van ijsverandering gemaakt.
Volgens de verkregen gegevens leidde de afkoeling op de planeet tot een toename van de hoeveelheid ijs op de Noordpool. Dit leidde tot een daling van het niveau van de Wereldoceaan, waaruit de ijskap op de Zuidpool groeide. Deze processen werken ook in de tegenovergestelde richting: als het ijs in het Noordpoolgebied smelt, neemt het watervolume in de oceaan toe en krimpt het ijs op Antarctica.
“Dankzij stromingen kunnen ijskappen elkaar op grote afstand beïnvloeden. Het is alsof ze praten door middel van het veranderen van de zeespiegel”, merkte een van de auteurs van het werk Natalia Gomes op.
Eerder werd gemeld dat in de afgelopen 40 jaar de ijsdikte in het noordpoolgebied is gehalveerd, de gemiddelde luchttemperatuur in de winter met tien graden is gestegen.
